Muziek Expres

July 1982

Page 15

BLONDIE
‘THE HUNTER’
De fans hebben even op deze plaat moeten wachten omdat de dame en de heren van Blondie de benen eens wilden strekken in sololand. ‘The Hunter’ is dan ook met hoorbaar frisse moed gemaakt, al is het even wennen.
Een schijf vol variatie; stevige rock, soms vrolijk Zuid-Amerikaans en hier en daar weer melodieuze songs. Een elpee die na een aantal keren draaien steeds meer gaat boeien.

Pages 18, 19, 21

HET JACHTIGE LEVEN VAN
BLONDIE

Blondie is weer helemaal terug na een periode waarin de leden van de groep zich op di verse solo-projecten gestort hebben. Daarna zijn de handen weer eensge zind in elkaar geslagen en dat heeft een frisse elpee opeleverd. M.E. was in London waar de band de mooiste zangeres aller tijden ons te woord stond.

Grosvenor House is zo’n beetje het sjiekste wat Londen aan herbergen te bieden heeft. Je waant je er bovendien in een. Arabisch emiraat want het barst er van de oliemagnaten en traditioneel geklede sheiks. Ze verblijven daar met harems vol gesluierde (en dus vermoedelijke) schoonheden, die hardnekkig voor nieuwsgierige blikken worden afgeschermd. Grosvenor House is echter ook vaste verblijfplaats van blondgepruikte Debbie Harry en Chris Stein als het paar in Londen vertoeft. Het lijkt er op dat de sprookjesprinses van de pop als vrije westerse vrouw juist daar met haar ongesluierde aanwezigheid wil protesteren tegen de positie van haar Arabische seksegenoten. Ditmaal was zij in Grosvenor House om er met vier van haar jongens de pers te woord te staan.

BOEK EN PLAAT

Chris Stein, Debbie’s levensgezel en leadgitarist van Blondie (Blondie is dus de naam van de band en Debbie is meestal blond), heeft in zijn pre-muzikale tijd op de fotovakschool gezeten. Hij gaat derhalve door het leven met in zijn ene hand zijn Jim Burnes-gitaar en in zijn andere een camera. Vanaf ongeveer 1970 heeft hij het ontstaan van Blondie niet alleen muzikaal mee uitgewerkt maar ook voortdurend op de gevoelige plaat vastgelegd. Uiteraard staat Debbie in die foto’s centraal. Zij heeft gedurende de afgelopen twee jaar haar eigen leven, het ontstaan en de geschiedenis van de band op schrift gesteld. Dit verhaal is samen met ontelbare foto’s van Chris samengebracht in een zeer fraai boek met de titel: “MAKING TRACKS/ The Rise Of Blondie”. Een breed vertaalbare titel. ‘Making Tracks’ betekent zowel ‘Songs opnemen’ als ‘Sporen Nalaten’ als ‘Reizen’ als ‘Jezelf Waarmaken’. De nieuwe Blondie-LP heet ‘The Hunter’ en de hoes toont de band met Debbie in het midden. Ze draagt een leeuwenpruik en een panterbloes. Een moderne versie van Diana, de koningin van de jacht, leeuw en panter die zowel jager als prooi kunnen zijn. Wat heeft die voorstelling te maken met de inhoud van de plaat?
Debbie: “Er loopt inderdaad een bepaalde rode draad door de hele elpee. Het gaat over leven, geleefd worden en overleven. Het gaat over iets of iemand veroveren of zelf veroverd worden. In zoveel dingen van het leven zit een jacht-element. Het ene moment ben je de jager en het andere moment ben je de prooi. Je vindt het overal terug; in de sport, het zakenleven, de muziek, in de liefde, noem maar op. In mijn vak ben ik steeds op jacht naar goede teksten en melodieën, naar mezelf…”

POLITIEK

Chris: “Maar het gaat nog verder. Je kunt gerust stellen dat deze plaat ook een politieke boodschap bevat al overdrijven we dat niet. Je vindt dat onder meer terug in de song ‘War Child’. In de politiek zou zo onderhand toch wel eens het besef door mogen dringen dat we onze vijanden niet meer kunnen vernietigen zonder ook onszelf te vernietigen. Het is al bijna een normaal verschijnsel geworden dat op plaatsen waar gevochten wordt kinderen met stenguns worden ingezet. Dat is dan generatie van morgen!!”
Debbie: “Ik denk dat veel mensen zichzelf verliezen omdat er geen magie meer is. Vooral jongeren. Men ontdekt dat de magie die ons is voorgehouden niet bestaat. Als ons geleerd was dat de magie in ons binnenste ligt dan zouden we het daar zoeken en daar geestelijke rust vinden. Maar de westerse religies hebben ons steeds geleerd dat wat in ons binnenste leeft slecht of zondig is en daarom zoeken we het niet meer bij onszelf en blijven we buitenstaanders. Ik denk dat we moeten proberen onze normen te herwaarderen en als je dat op de goede manier doet is er in je binnenste een energiebron te ontdekken die veel nieuwe mogelijkheden opent. Daardoor zul je in staat zijn precies te doen wat je doen wilt. Dat is wat magie is.”
En hoe staat het met de overlevingskansen van Blondie?
Chris: “Sinds Blondie meer dan een jaar geleden stopte met optreden heeft het voortdurend gegonsd van de geruchten dat de groep uit elkaar gevallen zou zijn. Eigenlijk die geruchten er altijd al wel geweest. Ik heb al heel wat keren in de krant gelezen dat ik niet meer bestond! Hoe dan ook; telkens opnieuw hebben we hetzelfde antwoord gegeven. ‘Nee, er is niets aan de hand. Blondie bestaat nog steeds!’ Vandaag is Frank niet aanwezig en daar zal ook wel weer van alles achter gezocht worden. Mensen, er is echt niets aan de hand. Frank heeft gewoon het vliegtuig gemist. Ook een gitarist mist wel eens vliegtuig! Ik kan alleen maar dit zeggen: Tournees zijn interessant om te doen maar ze hebben twee nadelen. Ze zijn slopend en ze beperken al je andere mogelijkheden. Als groep hadden we een bepaald niveau bereikt en bovendien zaten we allemaal met een aantal wensen die binnen Blondie niet waargemaakt konden worden. Het schrijven van filmthema’s en filmmuziek, het schrijven van dit boek, het produceren van platen van anderen en ook het maken van muziek waarvoor in het kader van Blondie geen plaats was; solo-elpees dus.”

SPANNINGEN

Debbie: “We hadden het gevoel dat er geen groei meer zat in onze mogelijkheden. Ik zie overal om me heen uitdagingen waar ik graag op in wil gaan. In plaats van de band op te heffen hebben we een adempauze ingelast om iedereen de gelegengeid te geven zich op zijn persoonlijke ambities te storten. Het was bovendien een goede gelegengeid om stoom af te blazen, want als je zo lang en intens met elkaar bezig bent en bijna dagelijks op elkaars lip zit dan kan het niet uitblijven dat er spanningen ontstaan. Omdat we heel normale mensen zijn was dat bij ons ook het geval. Ik wil best wel toegeven dat er binnen de groep, vooral tijdens die laatste tournee, een aantal meningsverschillen ontstaan zijn. Zowel in het menselijke als in het muzikale vlak. Voor zoiets moet je je ogen niet sluiten, want dan stuur je inderdaad aan op een breuk. Het beste wat we doen konden was dus een afkoelingsperiode inlassen. Een soort creatieve vakantie, die we allemaal goed gebruikt hebben. Het heeft ons allen goed gedaan en we kunnen er weer een poosje tegen. Ik vind het nog steeds fijn om in Blondie te zijn en ik weet dat de anderen er net zo over denken. Ik ben een gelukkig deel van Blondie en Blondie is een deel van mij.”